Sezai Karakoç’un Şiirlerinde Geçen “Yılan” ve “Süt” İmgelerini Metinlerarası İlişkiler Bağlamında Okumak

Özet

Türk edebiyatında sanatıyla çok yönlü ve nitelikli bir konuma sahip olan Sezai Karakoç, gençlik yıllarından itibaren eser verdiği edebi türlerin hemen hepsinde “Diriliş Medeniyeti” anlayışını sanatının kurucu unsuru yapmıştır. Onun ‘tevhidi gelenek’ içinde oluşturduğu diriliş düşüncesi, vahiy merkezli ve peygamber rehberlidir. Estetik değeri yüksek metinlerinde metafiziğe, ferdin ve toplumun hayat gayesi olarak vurgu yapar. Ondaki metafiziğin kaynağı vahiydir. Vahiy pınarının kurnaları ise peygamberlerdir. Bu yazının amacı, Sezai Karakoç’un şiirlerinde diriliş düşüncesi çerçevesinde önemli bir konuma sahip olan “yılan” ve “süt” imgelerini metinlerarası ilişkiler bağlamında okumak ve “Diriliş Medeniyeti”nin asli bir unsuru “peygamber izi”ni bu imgeler üzerinden yeniden değerlendirmektir.